บทที่ 461

พอเธอเดินจากไป ท่าทีอ่อนโยนของโม่ไป๋ก็หายวับไปทันที เขาเหลือบมองคนกลุ่มนั้นด้วยสายตาเย็นชา

“ต่อไปนี้นอกจากซุปเม็ดบัวถ้วยนี้แล้ว อย่างอื่นไม่ต้องยกมาอีก”

พวกคนรับใช้ได้ยินน้ำเสียงที่เย็นเยียบราวกับน้ำแข็งของเขาก็ตกใจจนพยักหน้าหงึกๆ ไม่กล้าโต้เถียง ได้แต่ขานรับอยู่หลายครั้ง

หลังจากที่โม่ไป๋เดินออกไปแล...